เรือลูสิเตเนีย
ตรงที่ถูกตอร์ปิโดลูกแรกของยอรมัน
เมื่อมีเหตุร้ายอันสำคัญยิ่งเกิดขึ้นเช่นนี้ ก็เป็นธรรมดาอยู่เองที่จะต้องมีความทุกขเวทนาและความอเนจอนาถใจแสนสาหัส ทั้งในหมู่ผู้ที่ได้โดยสารไปในเรือ และในหมู่คนที่สูญเสียผู้เป็นที่รักใคร่ เช่น สามีสูญเสียภรรยา บิดามารดาสูญเสียบุตร และบุตรสูญเสียบิดามารดา เป็นต้น ความทุกข์เช่นนี้ ถ้ามีขึ้นเพราะเรือจมโดยเหตุที่เป็นอันตรายในทะเล ด้วยเหตุที่คาดไม่ถึง ก็ย่อมมีแต่เพียงความเสียใจที่ผู้ตายเคราะห์ร้ายต้องสูญเสียชีวิตด้วยเหตุแบบนั้น หรือบางทีก็มีคำติเตียนผู้เป็นนายเรือบ้าง เจ้าของเรือบ้าง ว่ามีความประมาทเลินเล่อและหละหลวมเป็นต้น แต่เมื่อเรือเป็นอันตรายเพราะถูกทำลายโดยจงใจอย่างเช่นที่เกิดกับเรือลูสิเตเนียนี้ ก็เป็นธรรมดาอยู่เอง ที่นอกจากความทุกข์ตามปกติแล้ว ก็ย่อมจะต้องมีความรู้สึกแค้นเคืองและเกลียดชังผู้ที่ทำร้ายด้วยเป็นอันมาก การทำลายเรือลูสิเตเนียครั้งนี้ ยิ่งเพิ่มทวีความแค้นเคืองที่ชาวอังกฤษมีอยู่แล้วต่อเยอรมนีแต่เดิมนั้นมากขึ้นอีก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น